“Αγώνες Πείνας”, ή “Hunger Games”, είναι ο τίτλος του πρώτου βιβλίου της ομώνυμης τριλογίας της Suzanne Collins. Εκδόθηκε το 2008, και ακολουθήθηκε από τα “Φωτιά” (Catching Fire – 2009) και “Κοτσυφοκίσσα” (Mockingjay – 2010).
Η ιστορία εξελίσσεται στο κράτος Πάνεμ, στην Βόρεια Αμερική, σε κάποιο απροσδιόριστο μέλλον.
Το κράτος έχει απολυταρχική δομή, με την πρωτεύουσα να έχει στα χέρια της όλο τον πλούτο και τις εξουσίες, και τις δώδεκα περιφέρειες να ασχολούνται αποκλειστικά με την παραγωγή αγαθών για την πρωτεύουσα, ενώ οι κάτοικοί τους είναι μόνιμα στα όρια της λιμοκτονίας.
Παλαιότερα μάλιστα, οι περιφέρειες ήταν δεκατρείς, αλλά επαναστάτησαν ενάντια στην πρωτεύουσα και ηττήθηκαν. Σαν αποτέλεσμα της επανάστασης, η δέκατη-τρίτη περιφέρεια καταστράφηκε ολοσχερώς, και οι υπόλοιπες είναι αναγκασμένες, σε ένδειξη υποτέλειας, να στέλνουν κάθε χρόνο στην πρωτεύουσα από ένα αγόρι και ένα κορίτσι, από 12 έως 18 χρονών, για να συμμετάσχουν στους Αγώνες Πείνας. Σκοπός κάθε διαγωνιζόμενου σε αυτούς τους “Αγώνες” είναι να σκοτώσει όλους τους υπόλοιπους για να καταφέρει να φύγει ζωντανός.
Το βιβλίο είναι εξολοκλήρου γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, και ο αναγνώστης βλέπει τα γεγονότα μέσα από τα μάτια της Κάτνις, της διαγωνιζόμενης από την δωδέκατη περιφέρεια. Από τη δική της αφήγηση προσπαθούμε να συλλάβουμε το καταπιεστικό κράτος του Πάνεμ, την ανέχεια στις περιφέρειες, και τα ηθικά διλήμματα που προκαλεί η συμμετοχή σε αυτούς τους “Αγώνες”.
Δυστυχώς, παρά το δελεαστικό περιβάλλον, η ιστορία αυτή καθεαυτή δεν καταφέρνει να ενθουσιάσει. Μπορεί οι σελίδες να φεύγουν εύκολα, με την αγωνία για το τι θα συμβεί στην πρωταγωνίστρια, αλλά εν τέλει η συγγραφέας καταφέρνει εντέχνως, ή μάλλον ατέχνως, να μην ασχοληθεί σχεδόν καθόλου ούτε με το ολοκληρωτικό καθεστώς που χρησιμοποιεί σαν υπόβαθρο, αλλά και να δώσει μια εύκολη λύση σε κάθε ηθικό δίλημμα που συναντά η πρωταγωνίστρια.
Η αλήθεια είναι ότι όταν τελείωσα το βιβλίο έμεινα με την αίσθηση ότι κάτι έλειπε. Είμαι σίγουρος ότι αυτό το κάτι βρίσκεται στα επόμενα δυο βιβλία, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι το πρώτο μου άρεσε αρκετά για να ασχοληθώ με τα επόμενα.
6/10